درهم امارات متحده‌ی عربی (AED)

درهم امارات متحده‌ی عربی (با نماد د.إ، با کد استاندارد جهانی: AED)، که به نام درهم امارات هم شناخته می‌شود، پول ملی امارات متحده‌ی عربی است. درهم به صد واحد جزئی فلس (fils) تقسیم می‌شود.

تاریخچه

نام «درهم» از کلمه‌ی یونانی «drakhmḗ» است که ترجمه‌ی تحت‌اللفظی آن از طریق زبان لاتین «در مشت» می‌شود. به واسطه‌ی قرن‌ها تجارت و استفاده از این ارز، درهم در زمان امپراطوری عثمانی نیز به حیات خود ادامه داده است.

درهم امارات متحده‌ی عربی در 19 می 1973 معرفی شد. درهم جانشین ریال دوبی و قطر (Qatar and Dubai riyal) شد. ریال دوبی و قطر از سال 1966 در تمام امیرنشین‌ها به جز ابوظبی پول در گردش به حساب می‌آمد. در ابوظبی درهم جایگزین دینار بحرینی با نرخ برابری یک درهم در مقابل یک‌دهم دینار بحرینی شد. قبل از 1966 تمام امیرنشین‌هایی که امارات متحده‌ی عربی را تشکیل می‌دهند از روپیه‌ی خلیج (Gulf rupee) استفاده می‌کردند.

سکه‌های فلس و درهم

در سال 1973 سکه‌های امارات متحده‌ی عربی با رقم‌های 1، 5، 10، 25، و 50 فلس، و 1 درهم معرفی شدند. سکه‌های 1، 5 و 10 فلس از برنز ضرب می‌شوند، و برای رقم‌های بالاتر از کاپرونیکل استفاده می‌شود. سکه‌های فلس به همان اندازه‌ و ترکیب‌بندی سکه‌های معادل‌شان در سکه‌های درهم قطر و دوبی بودند. در سال 1995 سکه‌های 50 فلس و 1 درهم از نظر اندازه کوچک‌تر شدند و سکه‌ی 50 فلس با شکل 7ضلعی ملایم جدید معرفی شد.

ارزش‌ها و اعدادی که روی سکه‌ها نوشته شده‌اند به اعداد عربی شرقی و متن‌ها به عربی هستند. سکه‌های 1، 5، و 10 فلس در زندگی روزمره به ندرت استفاده می‌شوند و رقم‌ها به نزدیک‌ترین ضریب 25 فلس گرد می‌شوند. سکه‌ی 1 فلس بسیار نادر است و گردش قابل اعتنایی ندارد. در تبدیل پول خطر اشتباه گرفتن سکه‌ی 50 فلس قدیمی با سکه‌ی 1 درهم مدرن وجود دارد چرا که اندازه‌ی آنها تقریبا یکی است.

اسکناس‌های درهم

 در تاریخ 20 می 1973 هیئت ارزی امارات اسکناس‌هایی با رقم‌های 1، 5، 10، 50، و 100 درهم معرفی کرد. یک اسکناس 1000 درهم نیز در تاریخ 3 ژانویه‌ 1976 معرفی شد. بعد از این یک سری دوم اسکناس‌ها هم در سال 1982 معرفی شد که در آن اسکناس‌های با رقم‌های 1 و 1000 درهم حذف شده بود. اسکناس 500 درهم در سال 1983 ارائه شد، و اسکناس 200 درهم متعاقب آن در سال 1989 معرفی شد. در سال 2000 اسکناس 1000 درهم از نو ارائه شد. در حال حاضر اسکناس‌ درهم در رقم‌های 5 (قهوه‌ای)، 10 (سبز)، 20 (آبی ملایم)، 50 (ارغوانی)، 100 (صورتی)، 200 (سبز/قهوه‌ای)، 500 (آبی نفتی)، و 1000 (سبزآبی) درهمی در گردش است. 

دلار کانادا (CAD)

دلار کانادا پول رسمی کانادا است. این ارز در سال 1858 معرفی شد و از آن زمان تمام محاسبات در کانادا با این پول ملی انجام شده است. مخفف انحصاری یا کد استاندارد دلار کانادا CAD است. نمادی که برای اشاره به دلار کانادا در محاسبات استفاده می‌شود C$ است.

ریشه‌ها و تاریخ

کانادا به واسطه‌ی پخش دلار اسپانیایی یا پزو در امریکای شمالی، و همین‌طور به خاطر استانداردسازی دلار امریکا در قرن‌های 18 و 19 تصمیم به استفاده از دلار به جای پوند استرلینگ گرفت. منطقه‌ی کِبِک (Québec) یکی از حامیان پر و پا قرص استفاده از دلار بود (بانک مونترئال در سال 1817 اسکناس‌های دلار منتشر کرد). این در حالی است که مستعمرات آتلانتیک که پیوندهای محکم‌تری با پادشاهی متحد بریتانیا داشتند چندان تمایلی به انتشار و استفاده از اسکناس دلار نداشتند.

به هر ترتیب استان کانادا طی بیانیه‌ای اعلام کرد که تمام حساب‌ها از ژانویه 1858 به دلار لحاظ و محاسبه خواهند شد، و در همان سال سفارش اولین دلارهای کانادایی رسمی ترتیب داده شد. مستعمراتی که به زودی به کنفدراسیون کانادا می‌پیوستند به تدریج در سال‌های پس از آن یک سیستم ده‌دهی (decimal system) محاسباتی را در معاملات بانکی خود تطبیق دادند.

در نهایت، حکومت کانادا برنامه‌ی اقدام ارزی جامع را در اپریل 1871 به تصویب رساند که مطابق آن تمام ارزهای استان‌های مختلف با ارز واحدی به جای همه‌ی آنها، که دلار کانادایی باشد، جابجا می‌شدند. استاندارد طلا که دلار کانادا هم با آن مطابقت داشت، به شکل رسمی در تاریخ 10 اپریل 1933 فسخ شده و کنار گذاشته شد.

سکه‌‌ها و اسکناس‌های دلار کانادایی فعلی

در حال حاضر اسکناس‌های 5، 10، 20، 50 و 100 دلار کانادایی وجود دارند. سکه‌هایی که امروزه در کانادا در گردش هستند 1، 5، 10، 25، و 50 سنت، و 1 و 2 دلار کانادایی هستند. 

تاریخ سکه‌ی دلار

سکه‌ی دلار امریکایی (dollar coin) ابتدا بر اساس ارزش و ظاهر دلار اسپانیایی (Spanish dollar) یا سکه‌ی هشت‌تایی که در آمریکای اسپانیایی (Spanish America) از قرن 16 تا 19 متداول بود ساخته شد. اولین سکه‌های دلار توسط ضرابی ایالات متحده (United States Mint: تاسیس 1972) ساخته شدند. این سکه‌های دلار از نظر اندازه و ترکیب شبیه به دلار اسپانیایی بودند و در پرو و مکزیک ضرب شدند. دلار اسپانیایی، دلارهای نقره‌ای امریکایی، و بعدتر پزوی نقره‌ای مکزیکی در کنار یک‌دیگر در ایالات متحده جریان داشتند. دلار اسپانیا و پزوی مکزیکی تا زمان برنامه‌ی اقدام ضرب سکه 1857 (Coinage Act of 1857) به عنوان پول رایج در ایالات متحده گردش داشتند. سکه‌های کولونی‌های مختلف نیز رایج بودند. سکه‌ی دلار لیون (lion dollar) در کولونی دویچ نیوندرلندز (نیویورک) محبوب بود، اما این سکه در تمام کولونی‌های انگلیسی در طول قرن 17 و 18 نیز رایج بود. نمونه‌هایی که بین کولونی‌ها رایج بودند معمولا طوری ساییده می‌شدند که طرح آنها به تمامی قابل تشخیص نبود، برای همین گاهی برای اشاره به آنها از عنوان «دلار سگ» استفاده شده.

وزن فلز

طبق قانون ضرب سکه‌ی دلار 1972 وزن دلار امریکا بر پایه دلار اسپانیایی و 371 گِرِین (grains) و 4 شانزدهم یک گرین نقره‌ی خالص یا 416 گرین (27.0 گرم) نقره‌ی استاندارد تعیین شده است. در این قانون برای سکه‌ی «عقاب» 247 گرین و 4 هشتم یک گرین یا 270 گرین از طلا (باز هم با توجه به خلوص) تعیین شده است.

چهره‌ها

پول اولیه امریکا چنان که امروز مرسوم است تصویر صورت رئیس‌ جمهور را نشان نمی‌داد؛ هر چند که امروز، طبق قانون، تنها چهره‌ی یک متوفی می‌تواند بر روی پول امریکا چاپ شود. در واقع حکومت تازه‌ تاسیس امریکا هویت خود را برعلیه چاپ تصویر چهره‌ی رهبران بر روی پول، که عملی شبیه به سیاست‌های پادشاهی‌های اروپایی می‌شد تعریف می‌کرد. این پولی که ما امروز می‌شناسیم، چهره‌های چاپ شده روی خود را به تازگی و از اوایل قرن 20 به دست آورده. تا پیش از آن «کله»هایی که روی آن چاپ می‌شد شامل تصویر پیکرهای نشسته و ایستاده‌ی اسطوره‌های یونانی و رومی و ترکیب آنها با بومیان امریکایی بود. آخرین سکه‌هایی که به شخصیت‌های تاریخی امریکا برگردانده شدند در سکه‌ی دایم 1946 (روزولت) و سکه‌ی دلار 1971 (آیزنهاور) تغییر کردند.

دلار امریکا

دلار ایالات متحده‌ امریکا (نشانه: $، کد: USD، همچنین با مخفف US$ مطرح است و به آن تحت عناوینی مثل دلار، دلار ایالات متحده و دلار امریکایی اشاره می‌شود) مطابق قانون اساسی ایالات متحده امریکا از سال 1792 ارز رسمی این کشور و سرزمین‌های متعلق به آن است. برای مقاصد بیشتر کاربردی، دلار به صد بخش کوچک‌تر به نام سِنت (cent: ¢) تقسیم می‌شود. اما بعضا برای مقاصد حسابداری به هزار بخش کوچک‌تر به نام میل (₥: mills) تقسیم می‌شود.

بعد از ابلاغیه تعلیق 1971 (suspension in 1971) که تبدیل پول کاغذی امریکا به هر نوع فلز گرانبها را منع می‌‎‌کند، دلار ایالات متحده، در عمل (de facto)، یک پول فیات (fiat money: ارزهای دارای پایه‌ی دولتی) محسوب می‌شود. از آنجا که دلار بیشترین استفاده را در معاملات بین‌المللی دارد، ذخیره‌ی ارزی اصلی جهان محسوب می‌شود. چندین کشور از دلار به عنوان پول رسمی خود استفاده می‌کنند، و در بسیاری از کشورهای دیگر در عمل پول محسوب می‌شود. جدا از ایالات متحده‌ی امریکا، دلار در دو سرزمین خارجی بریتانیا در دریای کاراییب، یعنی جزایر ویرجین بریتانیا (British Virgin Islands)، و جزایر تورک و کایکوس (Turks and Caicos Islands) نیز تنها ارز رسمی محسوب می‌شود. مطابق تخمینی که در 27 ژون 2018 صورت گرفت، در حدود 1.67 تریلیون دلار در گردش وجود دارد که از این مقدار 1.62 تریلیون دلار مطابق با ملاحظات ذخایر فدرال (Federal Reserve Notes) به صورت اسکناس هستند (50 میلیارد دلار باقی‌مانده به صورت سکه هستند).

 زمینه‌ حقوقی دلار امریکا

بند 8 ماده‌ی 1 قانون اساسی ایالات متحده امریکا قدرت «سکه زدن پول» را به کنگره تفویض می‌کند. قوانینی که این قدرت را کارگذاری می‌کنند در حال حاضر در سرفصل 31 تبصره‌های قانون اساسی امریکا (31 U.S.C. § 5112) تبصره‌بندی شده‌اند. بخش 5112، فرم‌هایی که دلار ایالات متحده باید مطابق آن صادر شوند را توصیف می‌کند. در این بخش دلارهای غیر مرسومی مثل Sacagawea dollar و عقاب نقره‌ای امریکا (American Silver Eagle) توصیف شده‌اند. همچنین در بخش 5112 از عنوان 31 قانون اساسی امریکا قواعد ضرب و انتشار سکه‌های دیگر، که رده‌ی ارزشی بین یک سِنت تا 100 دلار دارند، تبصره‌بندی شده‌اند.

قانون اساسی تضمین می‌کند که «اظهاریه و حساب‌ منظم دریافت‌ها و هزینه‌کردهای تمام پول عمومی باید گاه به گاه منتشر شود». این پیش‌بینی قانون اساسی در بخش 331 از سرفصل 31 تبصره‌های قانون ایالات متحد به تفصیل‌بندی شده است. مجموعه محاسباتی که در «اظهاریه‌ها» قرار گرفته درحال حاضر به صورت دلار ایالات متحده بیان می‌شوند (برای مثال نگاه کنید به گزارش مالی حکومت ایالات متحده در سال 2009). بر این اساس دلار ایالات متحده را می‌توان واحد حساب (unit of account) ایالات متحده‌ی امریکا در نظر گرفت.

ریشه‌شناسی دلار

کلمه‌ی «دلار» یکی از کلماتی است که در پاراگراف اول بخش 9 از سرفصل اول قانون اساسی آمده است. در آنجا کلمه‌ی dollars به سکه‌ی دلار اسپانیایی (Spanish milled dollar) دارد، که سکه‌ای بوده با ارزش پولی 8 واحد پولی اسپانیا که به آن رئالس (reales) گفته می‌شد. در سال 1792 کنگره‌ی ایالات متحده برنامه‌ی اقدام ضرب پولی را به تصویب رساند. بخش 20 این برنامه‌ی اقدام تصریح می‌کند «پول مورد محاسبه در ایالات متحده‌ بایستی به صورت دلار یا اجزای آن بیان شود... و تمام حساب‌ها در ادارات عمومی و تمام اقداماتی که در دادگاه‌های ایالات متحده‌ انجام می‌شوند باید در پیروی از این رویه باشند». به عبارت دیگر این برنامه‌ی اقدام دلار ایالات متحده را به عنوان واحد ارزی (unit of currency) ایالات متحده تعیین می‌کند.