ارز دیجیتال پدیده‌ی به نسبت جدیدی است که در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفته است. نکته‌ی جالب در مورد ارزهای دیجیتال این است که مردم ارزش آنها را در مقابل پول‌های معمول می‌سنجند. این پرسش مطرح است که آیا زمانی می‌رسد که ارز دیجیتال جایگزین پول شود؟ باید از چه چیزی برای فهمیدن ارزش بیت‌کوین، اتر، لایت‌کوین، و دش، برای اشاره به چند ارز از میان ارزهای دیجیتال دیگر، استفاده شود؟ در اینجا چند مورد از تفاوت‌های عمده‌ی ارز دیجیتال با پول معمولی برجسته می‌شود.
1. چه کسی بر پول نظارت می‌کند؟
پول‌های دولتی به این دلیل به عنوان پول قانونی (که برای پرداخت بدهی معتبر هستند و طلبکار موظف به پذیرفتن آنها است) مورد پذیرش هستند که تحت نظارت یک نظام که همان حکومت باشد عمل می‌کنند. حکومت مقدار پولی که باید در گردش باشد را تعیین می‌کند. آنها این را از طریق منابع پولی نهادینه، تعیین نرخ سودها، یا حتی تعیین ارزش پول انجام می‌دهند. به این نوع از نظارت سیستم متمرکز مالی می‌گویند.
ارزهای دیجیتال نامتمرکز هستند به این معنا که همهی اعضای این سیستم‌ها دارای یک حق و یک مسئولیت هستند. این قابل قیاس با اینترنت است، که جهانی است و هیچ کس مالک آن نیست. به عبارت دیگر ارزهای دیجیتال دارای مدیریت مرکزی نیستند و اعضا بر پایه منافع شخصی و قواعد سیستم به معامله و تراکنش وجوه، فارغ از محدوده‌های ملی می‌پردازند.
با این وجود برخی از ارزهای دیجیتال مثل XPR از رایپل به تمامی نامتمرکز نیستند. نکته‌ی مثبت در مورد این نوع از ارزهای دیجیتال امکان پیگیری قانونی در مواردی است که سرمایه‌گذارها احساس کنند سیستم بر اساس منافع آنها عمل نمی‌کنند.
2. مرزهای بین‌المللی و پول‌های منطقه‌ای
معاملات ارزی و وجود صرافی‌ها روی این حساب امکان پیدا کرده که در سراسر جهان پول‌های مختلفی وجود دارد. اگر قصد بازدید از یک کشور خارجی را داشته باشید، بیشتر وقت‌ها لازم می‌شود که پول خود را به پول کشوری که قصد بازدید از آن را دارید تبدیل کنید.
برای این کار باید به خوبی از نرخ‌های تبدیل با توجه به بودجه‌ی خود مطلع باشید. اما با ارز دیجیتال، یک بیت‌کوین فارغ از این که در امریکا باشید یا در آسیا، یا آفریقا، یک بیت‌کوین باقی می‌ماند. به این ترتیب مرزهای بین‌المللی درون سیستم وجود ندارند و تنها هزینه‌ی شما پرداخت حق‌الزحمه بابت تراکنش است.
3. تورم پول‌های دولتی در مقابل نوسان قیمت ارزهای دیجیتال
به نظر می‌رسد مردم نوسان قیمت در ارزهای دیجیتال را با تورم اشتباه می‌گیرند. ثبات سیاسی و اقتصادی دو شاخص عمده در تعیین ارزش پول‌های دولتی محسوب می‌شوند. حکومت وقت است که معیارهای موکد برای مهار تورم و عرضه‌ی پول تعیین می‌کند. برخی از حکومت‌ها برای شهروندان خود سقف‌هایی برای برداشت روزانه تعیین می‌کنند تا مانع از بحران‌های مالی شوند.
به هر ترتیب، نوسان قیمت در ارزهای دیجیتال بستگی به فاکتورهایی مثل تکنولوژی‌های به کار رفته در سیستم، نرخ پذیرش، و تقاضای بازار دارد. بیت‌کوین به 21 میلیون سکه محدود شده، و در هر 10 دقیقه 13.5 بیت‌کوین ارائه می‌شود. این به سادگی یعنی سیستم بیت‌کوین تحت نظارت است و عرضه بر پایه نیروهای بازار متکی نیست. هر روز افراد بیشتری به ارزهای دیجیتال علاقه پیدا می‌کنند و تقاضا در حال افزایش است. و به این دلیل است که قیمت‌ها از 2017 به این طرف، با وجود برخی افت‌های کوچک، همواره رو به افزایش هستند. عرضه‌ی ارزهای دیجیتال نمی‌تواند در حالی که نرخ پذیرش بالا می‌رود با تقاضا برابر شود.
منبع: CRYPTOBOER