اسامی مستعار دلار

اصطلاح عامیانه‌ی «باک(ز)» معمولا برای اشاره‌ به دلار کشورهای مختلف، از جمله دلار امریکا مرسوم است. این اصطلاح که به قرن 18 برمی‌گردد، احتمالا متاثر از تجارت چرم دوره‌ی استعمار است. همچنین، احتمال هم دارد که از یک اصطلاح در بازی پوکر برگرفته شده باشد. «پشت‌سبز» (Greenback) هم اسم مستعار دیگری است که به خصوص در قرن 19 به دلار تقاضایی (Demand Note) که آبراهام لینکلن برای تامین مالی هزینه‌های جنگ داخلی برای شمالی‌ها ساخته بود اشاره داشت. دلار تقاضایی اصلی در رنگ‌ سیاه و سبز در پشت آن چاپ شده بود. هنوز هم از این اصطلاح برای اشاره به دلار امریکا استفاده می‌شود. اسم‌های دیگر دلار شامل اینها می‌شود: «سبزرشوه» (greenmail)، «سبز»، «رئیس‌جمهورهای مرده» (به این خاطر که تصویر رئیس‌جمهورهای متوفی روی کاغذهای دلار چاپ می‌شود).

اسامی مستعار رقم‌دار

یک «گرند» (grand) که گاهی به سادگی به صورت «جی» مخفف می‌شود، یک اصطلاح متداول برای اشاره به 1000 دلار است. پس‌وند «کِی» (K or k: برگرفته از Kilo، کیلو) هم یک اصطلاح متداول دیگر برای اشاره به این مقدار (مثل «$10k» که یعنی 10000دلار) است. در هر حال دلار 1000 دلاری دیگر مورد استفاده‌ی عام نیست. اصطلاحات «هنگفت» یا «دسته» هم هستند، که معمولا برای اشاره به دسته‌ی چندتایی 1000دلار (مثل «پنجاه دسته» به معنای 50000دلار) به کار می‌رود.

برای اشاره به اسکناس 100دلاری از اسامی مستعاری مثل «بنجامین»، «بنجی»، «بن»، یا «فرانکلین» (اشاره به بنجامین فرانکلین Benjamin Franklin)، «سی کاغذی» (C عدد رومی برای 100 است)، «اسکناس قرن»، یا «بیل» (bill، مثل «دو بیل» یعنی 200دلار) استفاده می‌شود.

به اسکناس 50 دلاری گه‌گاه یک «چوب» یا یک «گرنت» (اشاره به تصویر اولیس. اس. گرنت Ulysses S. Grant) می‌گویند. اسکناس 20دلاری اسم‌های مستعاری مثل «جفت چوب‌بند» (double sawbuck)، «جکسون» (اشاره به تصویر Andrew Jackson)، یا «جفت عقاب» دارد. اسامی مستعاری مثل «چوب‌بند»، «ده خال»، یا «همیلتون» (اشاره به تصویر Alexander Hamilton) برای ارجاع به 10دلاری کاربرد دارند. 5دلاری اسم‌هایی مثل «لینکلن»، «بال‌»، «پنج‌خونه» و «پنج‌ خال» دارد. اسکناس کم‌کاربرد 2دلاری هم با اسامی مستعاری مثل «دولو»، «تام»، و «جفرسون» (اشاره به Thomas Jefferson) شناخته می‌شود. 1دلاری هم به «تک» یا «باک» معروف است.

همچنین به دلار با اصطلاح «استخوان» یا به صورت جمع «استخوان‌ها» هم اشاره می‌شود. طرح‌های جدیدتر دلار، با تصاویر صورت‌هایی که روی تمام کاغذ می‌نشینند به جای اینکه در قاب قرار بگیرند نیز با اسم‌هایی مثل «صورت بزرگ» یا «پول مونوپولی» صدا می‌شوند.

اسم مستعار خارجی

«پیاست» (Piastre) کلمه‌ی فرانسوی سنتی برای اشاره به دلار امریکا در زبان فرانسوی است. در فرانسوی مدرن از خود کلمه‌ی دلار استفاده می‌شود. پیاست امروزه تبدیل به اصطلاحی عامیانه برای اشاره به دلار در سرزمین‌های فرانسوی زبان، به ویژه‌ هایتی شده است.

 

دلار امریکا

دلار ایالات متحده‌ امریکا (نشانه: $، کد: USD، همچنین با مخفف US$ مطرح است و به آن تحت عناوینی مثل دلار، دلار ایالات متحده و دلار امریکایی اشاره می‌شود) مطابق قانون اساسی ایالات متحده امریکا از سال 1792 ارز رسمی این کشور و سرزمین‌های متعلق به آن است. برای مقاصد بیشتر کاربردی، دلار به صد بخش کوچک‌تر به نام سِنت (cent: ¢) تقسیم می‌شود. اما بعضا برای مقاصد حسابداری به هزار بخش کوچک‌تر به نام میل (₥: mills) تقسیم می‌شود.

بعد از ابلاغیه تعلیق 1971 (suspension in 1971) که تبدیل پول کاغذی امریکا به هر نوع فلز گرانبها را منع می‌‎‌کند، دلار ایالات متحده، در عمل (de facto)، یک پول فیات (fiat money: ارزهای دارای پایه‌ی دولتی) محسوب می‌شود. از آنجا که دلار بیشترین استفاده را در معاملات بین‌المللی دارد، ذخیره‌ی ارزی اصلی جهان محسوب می‌شود. چندین کشور از دلار به عنوان پول رسمی خود استفاده می‌کنند، و در بسیاری از کشورهای دیگر در عمل پول محسوب می‌شود. جدا از ایالات متحده‌ی امریکا، دلار در دو سرزمین خارجی بریتانیا در دریای کاراییب، یعنی جزایر ویرجین بریتانیا (British Virgin Islands)، و جزایر تورک و کایکوس (Turks and Caicos Islands) نیز تنها ارز رسمی محسوب می‌شود. مطابق تخمینی که در 27 ژون 2018 صورت گرفت، در حدود 1.67 تریلیون دلار در گردش وجود دارد که از این مقدار 1.62 تریلیون دلار مطابق با ملاحظات ذخایر فدرال (Federal Reserve Notes) به صورت اسکناس هستند (50 میلیارد دلار باقی‌مانده به صورت سکه هستند).

 زمینه‌ حقوقی دلار امریکا

بند 8 ماده‌ی 1 قانون اساسی ایالات متحده امریکا قدرت «سکه زدن پول» را به کنگره تفویض می‌کند. قوانینی که این قدرت را کارگذاری می‌کنند در حال حاضر در سرفصل 31 تبصره‌های قانون اساسی امریکا (31 U.S.C. § 5112) تبصره‌بندی شده‌اند. بخش 5112، فرم‌هایی که دلار ایالات متحده باید مطابق آن صادر شوند را توصیف می‌کند. در این بخش دلارهای غیر مرسومی مثل Sacagawea dollar و عقاب نقره‌ای امریکا (American Silver Eagle) توصیف شده‌اند. همچنین در بخش 5112 از عنوان 31 قانون اساسی امریکا قواعد ضرب و انتشار سکه‌های دیگر، که رده‌ی ارزشی بین یک سِنت تا 100 دلار دارند، تبصره‌بندی شده‌اند.

قانون اساسی تضمین می‌کند که «اظهاریه و حساب‌ منظم دریافت‌ها و هزینه‌کردهای تمام پول عمومی باید گاه به گاه منتشر شود». این پیش‌بینی قانون اساسی در بخش 331 از سرفصل 31 تبصره‌های قانون ایالات متحد به تفصیل‌بندی شده است. مجموعه محاسباتی که در «اظهاریه‌ها» قرار گرفته درحال حاضر به صورت دلار ایالات متحده بیان می‌شوند (برای مثال نگاه کنید به گزارش مالی حکومت ایالات متحده در سال 2009). بر این اساس دلار ایالات متحده را می‌توان واحد حساب (unit of account) ایالات متحده‌ی امریکا در نظر گرفت.

ریشه‌شناسی دلار

کلمه‌ی «دلار» یکی از کلماتی است که در پاراگراف اول بخش 9 از سرفصل اول قانون اساسی آمده است. در آنجا کلمه‌ی dollars به سکه‌ی دلار اسپانیایی (Spanish milled dollar) دارد، که سکه‌ای بوده با ارزش پولی 8 واحد پولی اسپانیا که به آن رئالس (reales) گفته می‌شد. در سال 1792 کنگره‌ی ایالات متحده برنامه‌ی اقدام ضرب پولی را به تصویب رساند. بخش 20 این برنامه‌ی اقدام تصریح می‌کند «پول مورد محاسبه در ایالات متحده‌ بایستی به صورت دلار یا اجزای آن بیان شود... و تمام حساب‌ها در ادارات عمومی و تمام اقداماتی که در دادگاه‌های ایالات متحده‌ انجام می‌شوند باید در پیروی از این رویه باشند». به عبارت دیگر این برنامه‌ی اقدام دلار ایالات متحده را به عنوان واحد ارزی (unit of currency) ایالات متحده تعیین می‌کند.