یورو چیست؟

یورو (نشانه: €، کد: EUR) ارز رسمی اتحادیه اروپا و سرزمین‌های تحت نفوذ آن محسوب می‌شود. در حال حاضر 19 عضو از 28 عضو اتحادیه اروپا از یورو استفاده می‌کنند. به این گروه از دولت‌ها محدوده‌ی یورو یا منطقه‌ی یورو گفته می‌شود. یورو دومین ارز عمده‌ی جهان و بعد از دلار امریکا بیشترین ارز مورد معامله در بازار ارز خارجی (foreign exchange market) محسوب می‌شود. یورو به 100 سنت بخش می‌شود.

منطقه‌ی نفوذ

یورو به صورت رسمی در نهادهای اتحادیه اروپا و سرزمین‌های آن، 6 کشور اروپایی دیگر، و در نتیجه توسط به صورت روزانه توسط 343 میلیون نفر مورد استفاده قرار می‌گیرد. خارج از اتحادیه اروپا، در شماری از مستعمرات سابق اعضای اتحادیه اروپا نیز یورو به عنوان ارز رسمی داد و ستد می‌شود. علاوه بر این، 290 میلیون نفر در سراسر جهان از ارزهایی که با نرخ ثابت یورو هماهنگ شده‌اند استفاده می‌کنند.

یورو دومین ارز ذخیره‌ی عمده‌ی جهانی است و دومین ارز مورد معامله در بازارهای جهانی بعد از دلار امریکا است. در ماه اوت 2018 با بیش از 1.2 تریلیون یورو در گردش، یورو یکی از بالاترین ارزش‌های ترکیبی اسکناس و سکه‌ی در گردش در جهان را دارد، و دلار امریکا را پشت سر گذاشته است.

پیشینه‌ی یورو

تصمیم تعیین نام یورو به صورت رسمی در 16 دسامبر 1995 در مادرید اتخاذ شد. یورو به عنوان یک ارز محاسباتی در 1 ژانویه 1999 به بازارهای جهانی مالی معرفی، و جایگزین واحد ارزی اروپا (ECU) که قبل از آن تعریف شده بود گشت. سکه‌ها و اسکناس‌های فیزیکی یورو از 1 ژانویه 2002 به گردش مالی درآمده و تبدیل به پول کاربردی روزانه‌ی اعضای اصلی شد. از می 2002 یورو به تمامی جایگزین ارزهای قبلی کشورهای عضو شد. اواخر سال 2009 یورو غرق در بحران مالی منطقه‌ی اروپا (European sovereign-debt crisis) شد. این موضوع منجر به تشکیل شورای ثبات مالی اتحادیه اروپا (EFSF) و اصلاحات دیگری با هدف ثبات بخشیدن و تقویت یورو شد.

اداره

یورو توسط بانک مرکزی اروپا (ECB) که در برلین مستقر است و یوروسیستم (Eurosystem: متشکل از بانک‌های مرکزی اعضای اتحادیه اروپا) مدیریت و اداره می‌شود. بانک مرکزی اروپا به عنوان یک بانک مرکزی مستقل دارای حق اختیار کامل برای تعیین سیاست‌های پولی است. یوروسیستم در چاپ، ضرب، و توزیع اسکناس‌ها و سکه‌ها در تمام دولت‌های عضو، و کاربری سیستم‌های پرداخت منطقه‌ی یورو مشارکت دارد.